|
Post by GM on Nov 24, 2018 15:09:31 GMT 3
Doğanın yeryüzünü beyaz bir örtüyle durağanlaştırdığı o günlerden birinde, Alman polis şefi Himmler; uzun, kaliteli kumaştan yapılmış paltosuyla ayakta durmaktaydı. İki elini de cebine sokmuştu ve çöken suratını gölgeleyen özel yapım kasketinin ardına gizlemişti. Böylesine akşamlarda önünüzde çatırdayan devasa bir ateşiniz yoksa, soğuk ruhunuzu birkaç parçaya paylardı. Endişelenmesine gerek yoktu, zira tek bir kılı dahi oynamamıştı.
İç cebinden bir paket çıkardı, altına hafifçe vurdu ve çıkan sigarayı dudaklarının arasına aldı. Çakmağını tüm kampta yankılanacak şekilde çınlatarak açıverdi ve sonunda sigarasını yaktı. Derince bir nefes çekerken kızına ulaşmaya çalışmış bir babanın çözünmesini seyretti, ve kendisinde bir tepki aramaya koyuldu.
Bekledi.
En nihayetinde küçük bir hüzün parçası bulmayı başarmıştı. Nitekim, ne çocuk içindi bu, ne de babası. Duygularını kaybetmiş olmasının bir eseriydi, ve tereddütlüydü.
Bir süre öylece baktı, ardından devasa fırın kapağını kapattırmak için kısa bir ıslık tuttu...
Toplama kampları yayılmaktadır. Basından uzak tutulmaya çalışılan bir konudur.
|
|